شما هم از آن دسته بودید که دنبال شکل‌های مختلف میان ابرها می‌گشتند؟ اگر بله! پس این متن برای شما جذاب خواهد بود چرا که شناخت انواع ابر کمک بزرگی به دوست‌داران طبیعت، کوهنوردان و آدم‌های دقیق است و باعث تصمیم‌گیری صحیح‌تر می‌شود.
انواع ابر
کومولو
ابر کومولو
«کومولو» در لاتین به‌معنای توده و کپه است. این ابرها شبیه گلوله‌های پف کرده پنبه‌ای است و شکل آن‌ها بیانگر حرکت عمودی جریان‌های گرم به سمت بالای جو زمین است. مقدار تراکم و رطوبت ابر با پایین ابر که به شکل تخت است ارتباط دارد به این نحو که هرچه این ویژگی‌ها بیشتر باشد؛ ابر بلند قد تر است و پایین تخت ابر در قسمت پایین قرار می‌گیرد. گاهی قله این ابرها می‌تواند به بالای ۱۸ هزار متری جو نیز برسد.
نیمبو
ابرهای «نیمبو» همان‌طور که از معنی نامشان پیداست باران‌زا خواهد بود. این دسته ابرها عموماً باعث بارش باران‌های یکنواخت و مداوم می‌شود. چنانچه ابر ضخیم باشد به هنگام بارش قسمت‌های پایینی ابر به سمت زمین می‌آید.
استراتو
«استراتو» در لاتین به‌معنای لایه، پتو و روکش است. این ابرها بیشتر اوقات آسمان را گرفته و خاکستری می‌کند. همان‌روزهایی که از هوای گرفته دلمان می‌گیرد کار این ابرهاست. در تپه‌ها و کوه‌ها ممکن است به آن‌ها مه بگویند در صورتی که ابر هستند.
سیرو
«سیرو»ها در ارتفاع بالای جو زمین بالای ۶ هزار متر تشکیل می‌شود و عموماً از کریستالهای بسیار ریز یخ به وجود می‌آید. ظاهری عموماً باریک و سفید دارد. سیرو عموماً در هوای صاف ظاهر می‌شود.
بر اساس این چهار شکل کلی، ابرها به ۱۰ گروه اصلی مختلف بر اساس شکل و ارتفاعی که تشکیل می‌شود طبقه‌بندی شده‌اند.
Cirrus (سیروس)
ابر سیروس
بالای ۶ هزار متری و از کریستالهای ریز یخ تشکیل می‌شود. شکل ظاهری آن‌ها باریک و کشیده و کم پشت است. اگر این نوع ابر به صورت تک‌تک و پراکنده در آسمان باشد به‌معنای هوای صاف و پایدار است اما دسته های انبوه این نوع ابر علامت نزدیک شدن باران است.
Cirrostratus (سیرو استراتوس)
این ابرها به شکل رشته‌های باریک سطح آسمان را می‌پوشاند و از کریستالهای یخ تشکیل شده‌اند. اغلب اوقات ابرها علامت بارندگی در ۸ تا ۲۴ ساعت آینده است.
Altocumulus (التو کومولوس)
انواع ابر- التو کومولوس
نوع ابر به شکل گلوله‌های سفید یا خاکستری در یک صفحه یا دسته‌های تکه تکه در لایه‌های میانی جو تشکیل می‌شود و ظاهری پشمی و خشن دارند. اگر ابن روزها یعنی در تابستان این دسته را دیدید منتظر وقوع طوفان همراه با رعد و برق باشید.
Altostratus (التو استراتوس)
شکل لایه خاکستری یکنواخت در لایه های میانی جو تشکیل می شود و تابش نور خورشید را محدود می کند اما اغلب خورشید در آسمان قابل رویت است. به لحاظ رنگ روشن تر از Nimbostratus (نیمبو استراتوس) و تاریک تر از Cirrostratus (سیرو استراتوس) هستند. اگر این ابرها ضخیم باشند احتمال بارندگی وجود دارد
Stratus (استراتوس)
ابرهای استراتوس
به صورت لایه‌ای خاکستری یکنواخت در پایین جو تشکیل و معمولاً باعث کدر یا محو کردن خورشید می‌شود. این نوع ابر باعث بارندگی‌های نرم و لطیف باران یا برف شده و از بالا رفتن مه روی زمین یا پایین آمدن ابرهای قسمت‌های بالایی به وجود می‌آید که خود می تواند باعث تشکیل مه نیز بشود.
Cumulus (کومولوس)
ابر-کومولوس
ابرهای کومه‌ای گونه‌ای از ابرهای سفید و بزرگ و متراکم هستند که عمدتاً به صورت عمودی توسعه می‌یابد. این ابرها اغلب ساختمان گل کلمی داشته و سطح بالای آن حالت گنبدی دارد و متشکل از قطعات کوچک ابرهای سفید پنبه‌ای است که معمولاً صبحگاهان در امتداد ارتفاعات تشکیل می‌گردد و دارای حالت جوشش (در اثر صعود هوای مرطوب) هستند.
Cumulonimbus (کومولو نیمبوس)
ابر کومولو نیمبوس
ابرهایی است به شکل پف کرده و اغلب تیره رنگ که باعث بروز بارش و طوفان شده و در قسمت‌های میانی و بالای جو تشکیل می‌شود.
سیروکومولس‌ها
ابرهای-سیروکومولوس
ابرهای پولک، پولکی سفید و تکه تکه بدون هیچ سایه‌ی خاکستری «سیروکومولس‌ها» نام دارد که در ارتفاعات بالای جو همراه با قطرات ریز آب و کریستالهای یخ تشکیل می‌شود. این ابرها معمولاً خیلی پایدار نیستند و ممکن است تغیر شکل دهد. تکه‌های این نوع ابر از آن‌جا که با زمین خیلی فاصله دارند به صورت تکه های کوچک کوچک دیده می‌شود.
Nimbostratus (نیمبو استراتوس)
ابرهای نیمبو استراتوس
این نوع ابر در پایین جو به صورت لایه‌ای تاریک و خاکستری تشکیل می‌شود و یک ابر باران‌زاست. به‌خاطر چگالی بالای این ابر اکثر تابش آفتاب را می‌گیرد و آسمان را تاریک می‌کند.
Stratocumulus (استراتو کومولوس)
ابر-استراتو-کومولوس
به شکل گلوله‌های تیره رنگ و گروهی در پایین جو تشکیل می‌شود. این ابرها باعث بارندگی‌های سبک به صورت باران یا برف می‌شود اما این نوع ابر غالب اوقات در ابتدا یا انتهای هوایی ناپایدار قرار می‌گیرد و از اینرو می‌تواند علامت نزدیک شدن طوفان باشد.
ابر صورتی
آرون استرنلیخت متخصص اعتیاد و یکی از بنیانگذاران مرکز ترک اعتیاد خانواده مستقر در شهر نیویورک می‌گوید:
سندرم ابر صورتی شبیه به مرحله ماه عسل در شروع یک زندگی جدید است. این شادی شدیدی است که برخی از افراد زمانی که به اعتیاد خود پایان می‌دهند، تجربه می‌کنند. ابرهای صورتی اغلب در اوایل بهبودی -گاه در چند روز اول- دیده می‌شوند. طول این مرحله از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
