سریال تاسیان عاشقانه‌ای دیگر از تینا پاکروان این روزها به دو دلیل ادبیات شفاهی را قبضه کرده‌است. دلیل اول توقیف و دلیل دوم استایل شخصیت‌های سریال.
این سریال در دهه ۵۰ می‌گذرد و قرار است آن فضا را بازسازی کند. آنچه در بازسازی دهه‌ای مهم خواهد بود، طراحی لباس است. طراحی لباس و استایل شخصیت‌ها باید بازگوی حقیقت، درام و تأثیرات زمانه خود باشد. در دهه ۵۰ ما تأثیرات غرب را در پوشش به وضوح می‌بینیم.
یکی از بهترین بخش‌های این سریال طراحی لباس آن است. با توجه به اینکه طبقه اجتماعی در این سریال وجود دارد، طراح لباس راه فرار خوبی برای نشان دادن این اختلاف پیدا کرده است. رنگ و جنس. در قسمت اول اشاره به بوتیک خانم «یمینی» جایگاه و طبقه اجتماعی خانواده اول سریال را نشان می‌دهد. خانم یمینی از مزون‌های مطرح دهه ۴۰ و پنجاه است.
شیرین با بازی مهسا حجازی دختری مدرن و پولدار را با بازی می‌کند که شخصیتی آرام و عشق‌پذیر دارد. استایل او با ترکیبی از مد دهه ۷۰ میلادی با لوک ایرانیست. سیلوئت A، پارچه‌های باکیفیت دهه هفتاد میلادی را روایت می‌کند.
شخصیت مریم با بازی نازنین بیاتی طرف دیگر ثروت در دهه پنجاه را نشان می‌دهد. سبکی کلاسیک و زنانه. دقیقا چیزی شبیه ستارگان هالیوود. لوکی که ما را یاد مرلین مونرو و الیزابت تیلور می‌اندازد. موهای موج‌دار، رنگ‌های شیک، رژ لب و شیوه آرایش مریم هم نشانی دهه پنجاه را می‌دهد. به‌نظر شما الهام معین طراح لباس تاسیان درست عمل کرده‌است؟ آیا استایل شخصیت‌ها توانسته بازتابی از دهه پنجاه باشد؟
