فندک به عنوان وسیله‌ای قابل حمل و نقل برای روشن کردن آتش، جای خود را در میان مردم جهان باز کرده و مردم آن را به رسمیت می‌شناسند. وسیله‌ای که راحت‌تر از سنگ، چخماق و کبریت به کار مردمانی می‌آید که محتاج آتش‌اند. شاید مشهورترین کارخانه‌ای که در تولید فندک به موفقیت رسیده «زیپو» باشد. ایده ساخت فندکی که بر اثر وزش باد خاموش نشود، باعث شده تا پس از گذشت حدود ۷۵ سال از تولید اولین زیپو هنوز هم مهم‌ترین و پرفروش‌ترین مارک فندک در جهان باشد. زیپو با بنزین مخصوص به خود روشن می‌شود و برای روشن کردن آن فقط کافی است یک بار فتیله‌اش آتش بگیرد. فندک که روشن شود، دیگر نیازی به نگه داشتن چیزی وجود ندارد. فتیله از بنزین مخصوص
زیپو تغذیه می‌کند و روشن می‌ماند.
تاریخچه فندک زیپو
جورج بلیسدل، نخستین فندک زیپو را در سال ۱۹۳۲ در بردفورد، پنسیلوانیا تولید کرد و آن را به قیمت یک دلار و ۹۵ سنت فروخت. او نام زیپو را به این دلیل برای این فندک انتخاب کرد که در هنگام روشن شدن، صدایش شبیه زیپ لباس بود.
طراحی و تزئینات زیپو یکی از خصوصیاتی است که این فندک را از سایر نمونه‌های خود مجزا می‌کند. اولین نشانه‌های توجه سازندگان زیپو به طراحی در فندک در سال ۱۹۳۵ به چشم می‌خورد. در این سال بود که قطعه‌های تزئینی آهنی به آن اضافه شد تا زیباتر و خاص تر باشد. یکی از خصوصیات زیپو این است که همه فندک‌هایش یک شماره اختصاصی دارند. اولین زیپویی که با شماره مخصوص تولید شد، در سال ۱۹۳۶ به بازار آمد. شماره این زیپو ۲۰۳۲۶۹۵ بود. این کدگذاری در طول سالیان تغییر کرد و حتی به جایی رسید که روز و سال تولید آن نیز با کدهایی قابل فهمیدن است. زیپو روی فندک‌هایی که زندانیان آن را تولید کرده‌اند کدگذاری‌هایی کرده است که نشان می‌دهد این فندک را آن‌ها ساخته‌اند. حتی نوع جرم و طول مدت زندانی بودن سازنده هر کدام از این فندک‌ها نیز با این کدها مشخص می‌شود.
تا دهه ۷۰ کمپانی زیپو شکل‌های مختلفی را برای فندک‌هایش امتحان کرد اما از آن تاریخ تا به امروز هیچ تغییری در ساختار این فندک‌ها ایجاد نشده است و تنها تغییر طرح‌هایی است که روی هر سری نقش می‌بندد. نخستین باری که زیپو از یک آرم روی فندک‌های خود استفاده کرد سال ۱۹۳۶ بود. زیپو ۵۰۰ فندک را برای شرکتی که همسایه جنوبی‌شان بود تولید کرد. روی این فندک‌ها آرم شرکت کندل با رنگ قرمز چاپ شد. زیپو از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۰، ۳۰۰ هزار فندک خود را با شیوه‌ای منحصر به فرد فروخت. آن‌ها نوعی بازی را تبلیغ کردند که باید با این فندک انجام می‌شد. این بازی از سال ۱۹۴۰ غیر قانونی اعلام شد. در طول جنگ جهانی دوم، زیپو نیاز بسیاری از سربازان را برآورده کرد و قراردادهای فراوانی با ارتش داشت. زیپو در سال ،۲۰۰۳ تولید چهار میلیون فندک خود را جشن گرفت اگر همه زیپوهایی را که تا کنون تولید
شده‌اند کنار هم بگذاریم نیمی از مسیر خط استوا را به خود اختصاص خواهند داد این کمپانی در حال حاضر، سالانه ۱۲ میلیون فندک زیپو را تولید می‌کند. یعنی در هر دقیقه تقریباً ۳۳ فندک تولید می‌شود. کمپانی زیپو ضمانت مادام‌العمر فندک‌های خود را تضمین کرده است. در صورتی که این فندک‌ها خراب شود یا بشکند کمپانی آن را به رایگان با یک فندک جدید تعویض می‌کند.
این فندک نه تنها در آمریکا بلکه در سراسر جهان هواداران زیادی دارد. ۱۵ باشگاه کلکسیون زیپو در جهان است. این باشگاه‌ها در آمریکا، انگلستان، اتریش، کانادا، دانمارک، ایتالیا، ژاپن، سوییس، آفریقای جنوبی و هلند قرار دارد. ضمن این‌که ۲۱ درصد از مردمی که زیپو دارند جزو کلکسیونرهای این فندک‌اند.
از فندک‌های زیپو در ۱۲۰۰ فیلم سینمایی تا به حال استفاده شده است. «مایکل داگلاس» و «هریسون فورد»، «کوین کاستنر» و «آل پاچینو» چهار بازیگری‌اند که در چندین فیلم معروف خود از زیپو استفاده کرده‌اند. این برند فندک به حدی توانست در سینما برای خود چایی باز کند که حتی قراردادی با کمپانی‌های «پارامونت» و «برادران وارنر» بست که در این قرارداد قید شده است که در فیلم‌هایی که این دو شرکت فیلم‌سازی تهیه می‌کنند، فقط از این برند استفاده شود. حتی در انیمیشن «وال- ای»، یکی از یادگارهای به جا مانده از مردم زمین یک است و روبات‌هایی که صدها سال بعد آن را در دست می‌گیرند؛ از روشن کردن آن به وجد می‌آیند. زیپو نمونه موفقی از به بار نشستن یک ایده در چند سانتی متر مربع است.
