نمیدانم برای شما هم اتفاق میافتد یا نه، اما همین که زمستان میرسد، انگار پوست من تصمیم میگیرد ساز خودش را بزند: کمی میکشد، گاهی پوسته میدهد، رنگش رو به خاکستری میرود و حتی آرایش هم مثل قبل روی آن نمینشیند. همهٔ اینها طبیعی است — بیرون باد سرد و سوزناک میوزد، داخل خانهها بخاری و رادیاتورها هوا را خشک میکنند، و بدن فرصت نمیکند بین این دو دنیای متضاد تعادلی پیدا کند. نتیجهاش اینکه پوست اولین جایی است که داد میزند «hey، من این وسط دارم اذیت میشوم!»
خب حالا چه کنیم؟
اولین قدم این است که پاکسازی خشن را کنار بگذارید. اگر ژل شستوشوی شما آنقدر قوی است که حس میکنید صورتتان بعد از شستن «میجیرجیرَد»، این یعنی در حال کندن تمام چربیِ محافظ طبیعی پوست هستید. زمستان فصل لطافت است؛ شویندهای انتخاب کنید که فقط تمیز کند، نه اینکه پوست را «تنبیه» کند.
قدم بعدی، رطوبترسانی واقعی است. نه یک مرطوبکنندهٔ سبکِ تابستانی، بلکه کرمی که پوست را در برابر سرما و هوای خشک «بغل» کند. یک سرم با ترکیبات آبرسان مثل هیالورونیک اسید یا پنتنول اضافه کنید و یک بالم لب خوب همیشه همراهتان باشد — لبها در زمستان اولین جایی هستند که خشکی را فریاد میزنند. و البته SPF را فراموش نکنید: خورشید در زمستان هم کار خودش را میکند، مخصوصاً اگر زیاد در هوای آزاد باشید یا برف روی زمین باشد (که نور را دو برابر بازتاب میدهد).
و نکتهای کوچک اما مهم: لباسهای گرم فقط برای استایل نیستند؛ برای محافظت پوست هم هستند. یک شالگردن نرم، یقهٔ اسکی که تا چانه بالا بیاید، کلاهی که جلوی باد را بگیرد — همهٔ اینها به پوست فرصت میدهند کمتر در معرض سرمای تیز و باد خشک قرار بگیرد. هرچه کمتر پوست در سرما بِلرزد، آرامتر و شادابتر میماند.
زمستان فصل سختی برای پوست است، اما با چند تغییر کوچک میشود کاری کرد که پوست نهتنها دوام بیاورد، بلکه آرام و درخشان هم بماند.
