هیچیک به تربیت کودکان اهمیت میدهد و در این راستا از هرگونه مقاله یا یادداشت، فیلم یا خبر علمی استقبال کرده و برای شما منتشر خواهد کرد. مقالهای به تازگی با عنوان «کودکان را با روحیه دهه نود تربیت کنیم» ترند دنیای کودکان شده است. این مقاله یادآوری میکند که کودکان باید دوران کودکی واقعی خود را با برقراری ارتباط زنده عادی، پیاده روی و بازی بگذرانند. این چیزی است که طرفداران علم به آن فکر میکنند. خوشحال میشویم شما هم بخوانید و نظرتان را به ما بگویید.
بازگشت به دوران قبل از دیجیتال
تربیت کودک امروزی بیش از حد محافظتی است و به شدت به فناوری وابسته است. ابزارهای بیپایان، دریایی از اطلاعات، سبک زندگی بیتحرک و حداکثر محافظت از همه چیز، امروزه میلیونها کودک اینگونه زندگی میکنند. بسیاری بر این باورند که زمان بازگشت به دوران قبل از دیجیتال فرا رسیده است. کودکان را با ارتباطات و بازیهای آفلاین مشغول نگه داریم و به طور کلی کمتر نگران آنها باشیم.
خودتان را سرگرم کنید
دوران کودکی خودتان را در آن زمان به یاد بیاورید که زمان خود را چگونه گذراندهاید. پیادهروی در هر آبوهوایی، بازیهای رومیزی، فوتبال، بسکتبال، مخفیکاری، خرابکاری، رفتن به سینما و فرهنگ حیاط. در آن سالها بچهها میدانستند که چگونه خود را سرگرم کنند. بیرون رفتن در حیاط والدین را از همه تعهدات سرگرمی رها کرد. خرید چیزی برای خوردن و تهیه غذای ساده در خانه (یک ساندویچ، تخم مرغ آبپز) برای آنها سخت نبود. امروزه بسیاری از این مهارتها بیربط تلقی میشود. نتیجهاش شیرخوارگی و از همه مهمتر عدم استقلال بچههای امروزی است. بچههایی که فقط بلدند در گوشی باشند و زندگیشان به قبل و بعد گوشی تقسیم میشود.
فرصتی برای دوران کودکی آفلاین
«کودکانی که با همان روحیه قبل از دیجیتال بزرگ شدهاند، تمایل بیشتری به ریسک کردن و مقابله با چالشها دارند. آنها آماده دعوا و حل مشکلات هستند، کنجکاو و شجاع هستند. کرمهای کوچک زیر صخرهها را پیدا می کنند و بدون ترس عاشق میشوند. گروهپذیر هستند و از پیشنهاد دادن ایدههایشان نمیترسند. آنها ممکن است با گریه به خانه بیایند زیرا به خودشان صدمه زدهاند. اما روش مقابله با همان گریه را نیز پیدا میکنند. بزرگ شدن با روند طبیعی متفاوتتر از رشد کردن با دستگاه تلفن است. نویسنده مقالهای که به پدیده «تربیت کودکان به قبل از دیجیتال» اختصاص دارد معتقد است باید به نسل جدید فرصت داد تا دوران کودکی «آفلاین» داشته باشد. در واقع مبارزه برای آفلاین مبارزه اصلی زمان ماست. او در مقالهای پر بازدید نوشته: «شیرخوارگی کودکان با دنیای آنلاین را تمام کنیم. بچهها فرصت زندگی ندارند. با بازی و گوشی کودکی آنها را نگیریم.»