خانه جلال و سیمین

«جلال عزیزم، قربانت گردم. رفتم و از سخت جانی‌های خود سخت شرمنده‌ام. بی تو یک دم زیستن شرط وفاداری نبود. قربانت می‌روم و همه‌اش حسرت می‌خورم کاش با هم بودیم– سیمینِ تو»

«اگر بدانی چقدر هوای تو را کرده بودم. آنقدر دلم گرفت که می‌دیدم در غیاب تو همان کوه و تپه، همان پستی و بلندی‌ها، همان درخت‌ها و جوی‌ها هستند، من هم هستم، ولی تو نیستی…

راستی در غیاب تو درِ دنیا را به روی خود بسته‌ام. یعنی من عملا نبسته‌ام، خودش بسته شده است. دنیایی که تو در آن نیستی، می‌خواهم اصلا نباشد.»

خواندن این دلنوشته‌ها از میان ده‌ها نامه و نوشته‌ای که از این زوج ادبی به یادگار مانده ما را با عمق عشق و علاقه‌ای که میان این دو جاری بوده آشنا می‌کند. عاشقانه‌هایی که حتی در طول مدتی هم که سیمین برای ادامه تحصیل به دیار غربت رفته بود به اوج خود می‌رسد.

جلال آل احمد و سیمین دانشور در طول حیات خود آثار ادبی درخشانی از خود به یادگار گذاشته‌اند و دست آخر، تنها یادگار مشترک‌شان نیز که یک عمر در آن زیسته و به خلق آثار مختلف پرداختند، در سال ۱۳۹۷ مصادف با روز تولد سیمین، تبدیل به موزه شد تا مورد بازدید علاقه مندان و عاشقان ادبیات قرار گرفته و بتوانند از نزدیک با محل زندگی و همچنین آثار به جا مانده از خالقان «مدیر مدرسه» و «سووشون» آشنا شوند.

اگر از سمت مترو تجریش مسیر دزاشیب،‌خیابان رمضانی، کوچه رهبری، کوچه پسندیده، بن بست ارض، پلاک یک را دنبال کنید، به خانه‌ای می رسید که جلال آل احمد در حدود هفتاد سال پیش زمانی که همسرش سیمین در دانشگاه استنفورد به تحصیل مشغول بود آنرا ساخته است. جالب است بدانید جلال خودش هم در ساخت این خانه نقش داشت. از کشیدن طرح و نقشه کلی تا تراشیدن سنگها و… به طوری که در نامه‌هایی که برای سیمین می‌نوشت هم به موضوع تراش سنگ و درد دستانش اشاره کرده است!

خانه موزه جلال و سیمین

با ورود به این خانه اولین چیزی که نظرتان را به خود جلب خواهد کرد، بافت و طراحی قدیمی آن است که بیننده را مستقیما به حال و هوای چندین دهه قبل بر می‌گرداند. در وسط حیاط،‌ حوض فیروزه‌ای زیبایی قرار گرفته که چند متر آن طرف‌ تر و درست روبروی حوض، با ۳ پله به طاق قوسی و زیبای آجری می‌رسید که در واقع ایوان خانه و پس از آن ورودی را به شما نشان می‌دهد. در زیر همین طاق با مجسمه سیمین دانشور روبرو می‌شوید. مجسمه‌ای که با وقاری خاص بر روی صندلی نشسته و نظاره‌گر مراجعین و بازدید کنندگان از خانه است. طوری که لحظه ای به خیالتان می‌رسد با همان حس و طبع لطیف هنرمندانه‌اش به مراجعین خوش آمد گفته و آن‌ها را به درون خانه‌اش دعوت می‌کند.

داخل خانه می‌توانید از اتاق‌های مجزایی که روزگاری متعلق به این زوج بوده، همچنین از کتابخانه‌ای که پر از آثار آنهاست دیدن نمایید. علاوه بر آن، برخی آثار و تابلوهای اهدایی و کتاب‌هایی هم از سایر نویسندگان به چشم می‌خورد.

دیدن وسایل شخصی مثل عقدنامه، حلقه ازدواج جلال و سیمین و…  هم بخشی از هیجان حضور در این خانه است.

حال چنانچه قصد رفتن به این مکان را داشته باشید لازم است بدانید که این موزه به غیر از روزهای جمعه و شنبه، همه روزه از ساعت ۹ صبح تا ۱۶ عصر پذیرای علاقه‌مندان فرهنگ، هنر و ادبیات ایرانی است.