فیلم «گتسبی بزرگ» بر اساس رمان افسانه‌ای اسکات فیتزجرالد ساخته شده که در دهه ۱۹۲۰ میلادی (دهه جاز) می‌گذرد. کاترین مارتین، طراح لباس فیلم، با دقت تمام سعی کرده است حس و حال این دوره تاریخی را با رنگ‌های زنده، جواهرات پرزرق و برق و سبک‌های متنوع بازسازی کند.
در عین حال، لباس‌ها نه صرفاً بازسازی تاریخی بلکه به صورت هنری و با الهام‌های مدرن طراحی شده‌اند تا برای مخاطب معاصر جذاب باشند. استفاده از رنگ‌های جسورانه مثل سبز، طلایی، نقره‌ای و سیاه، و پرداخت‌های درخشان، به ایجاد فضای رؤیایی و پر زرق و برق فیلم کمک کرده‌اند.
ویژگی‌های شاخص لباس‌ها
لباس‌های زنان:
لباس‌های زنان در فیلم اغلب با الهام از سبک فلپر (Flapper) هستند؛ دامن‌های کوتاه، سنگ‌دوزی‌های ظریف، پولک‌های براق و گوشواره‌ها و گردنبندهای پر زرق و برق. لباس‌ها با طراحی آزاد و راحت نشان‌دهنده روحیه آزادی‌خواه و مدرن زن آن زمان است.
لباس‌های مردان:
مردان فیلم بیشتر کت و شلوارهای کلاسیک، کروات‌های باریک و کلاه‌های شیک به تن دارند که نشان‌دهنده طبقه مرفه و تجمل‌گرایی است. کت‌های سه‌تکه و جلیقه‌ها جزئیات مهم پوشش مردانه فیلم هستند.
رنگ‌ها و نمادگرایی:
رنگ سبز در لباس‌های جِی گتسبی نماد آرزوها و رویاهای بزرگ است؛ طلایی و نقره‌ای نماد ثروت و تجمل؛ سیاه نماد راز و مرموز بودن. این رنگ‌ها به خوبی به شخصیت‌ها و حال و هوای فیلم جان می‌بخشند.
تحلیل مدرن بودن طراحی‌ها
کاترین مارتین با ترکیب عناصر کلاسیک و مدرن، لباس‌ها را طوری طراحی کرده که هنوز هم امروز در دنیای مد جذاب و الهام‌بخش باشند. این تلفیق باعث شده لباس‌های فیلم همزمان اصالت تاریخی و جذابیت امروزی داشته باشند. به‌عنوان مثال، دامن‌های کوتاه و تزئینات درخشان هنوز در فشن پارتی‌ها و استایل‌های شبانه کاربرد دارند.
تاثیر طراحی لباس بر فضاسازی فیلم
لباس‌های پرزرق و برق و رنگارنگ به ایجاد حس تجمل، رویاپردازی و حتی هیجان و تنش در داستان کمک می‌کنند. هر لباس، هر جواهر و هر رنگ در فیلم حامل پیامی است که به فهم بهتر شخصیت‌ها و روابطشان کمک می‌کند.
کارگردان «گتسبی بزرگ» باز لورمان (Baz Luhrmann) فیلم را در سال ۲۰۱۳ ساخته است. این اثر یکی از باشکوه‌ترین طراحی‌های دوره خودش است.
