«رستاخیز دیجیتال» به کارگردانی آنتونی گفن، جزئیات جدیدی از مشهورترین کشتیسازی در تاریخ را باز میکند. با کمک فن آوری اسکن زیر آب، بر اساس 715،000 عکس، تیم دانشمندان یک دیجیتال سه بعدی-مکتب-کامل از تیتانیوم غرق شده را در مقیاس 1:1 ایجاد کردهاند. برای این کار از دو دستگاه در کنترل از راه دور استفاده شد که دادهها را طی ۳ هفته جمعآوری کرده. تجزیه و تحلیل ۱۶ ترابایت جمعآوری شده و دادهها دو سال طول کشید.
کشف جدید درباره تایتانیک بزرگ
بازرسی از کشتی که به دلیل عمق شدید و کمبود کامل نور در عمق تقریبا ۴ کیلومتر امکان پذیر نیست. این پروژه به متخصصان این امکان را میدهد تا بدنه کشتی را با جزئیات مطالعه کنند: از اتاق دیگ بخار تا کابین درجه یک و نتیجهگیریهای جدیدی در مورد دلایل این فاجعه و چگونگی وقایع در شب ۱۴ تا ۱۵ آوریل ۱۹۹۲ به دست آورند.
یکی از یافتههای قابل توجه، شیر بخار باز در اتاق دیگ بخار بود که تأیید میکند شاهدان عینی که مهندسان کشتی ۲ ساعت دیگر پس از برخورد با کوه یخ در پستهای خود باقی ماندهاند (تایتانیک در ۲ ساعت ۴۰ دقیقه غرق شده است).
این نشان میدهد که حدود ۳۵ نفر که در اتاق بخار کار میکردند ممکن است برای نجات صدها نفر دیگر قربانی شوند.
چند پاره چوب
همچنین، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که تایتانیک همانطور که قبلاً تصور میشد، دو قسمت نشده است و همانطور که جیمز کمرون به ما نشان داد به معنای واقعی کلمه در چندین قسمت پاره شد. در همین زمان، کابینهای کلاس اول آسیب دیده بودند، دقیقاً جایی که برخی از مسافران سعی در فرار داشتند.
این فیلم همچنین دستیار اول کاپیتان ویلیام مردوک را تبرئه میکند که طبق گفتههای شاهدان عینی از پست خود فرار کرده و سعی در شکستن قایقهای نجات داشته و در یک وحشت چند نفر را که در راه او بودند، شلیک کرد و سپس به خود. در تمام این سالها او یک ترسو محسوب شده. اما به لطف طرح بازآفرینی با توجه به موقعیت دیگ بخار (دستگاه برای پایین آوردن قایق) مشخص شد که گروه مردوک چند دقیقه قبل از آنکه سمت راست قایق را به داخل آب پایین بیاورد آماده میشود. بنابراین عذرخواهی از فرزندان مردوک در برنامه قضاوتکنندهها وجود دارد.