ویولت جسوپ که به او «بانوی غرق نشدنی» می‌گویند، در واقع از سه فاجعه بزرگ جان سالم به در برد. از جمله تراژدی کشتی تایتانیک.
المپیک/۱۹۱۱
با برخورد با کشتی دیگر، المپیک سوراخ بزرگی را دریافت کرد، اما موفق شد به بندر بازگردد. ویولت، در آن زمان یک مهماندار مشتاق، استرس جدی را تجربه کرد. و تجربه زیادی در رفتار در موقعیت‌های مرزی به دست آورد.
آرام‌اس المپیک (به انگلیسی: RMS Olympic) نخستین کشتی اقیانوس‌پیمای کلاس المپیک کمپانی وایت استار لاین بود. خواهران این کشتی بریتانیک و تایتانیک بودند که هر دو کشتی غرق شدند. این کشتی یکی از برجسته‌ترین کشتی‌های سال ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۵ بود که در جنگ جهانی دوم بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت.
تایتانیک/۱۹۱۲
این تجربه یک سال بعد، در شب ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، زمانی که کشتی تایتانیک غرق شده، مفید واقع شد. ویولت که سعی می‌کرد وحشت زده نشود، مسافران ترسیده را داخل قایق‌های نجات سوار کرد. او و دیگران چندین ساعت در وسط اقیانوس منتظر کمک بودند. و او زنده ماند. تراژدی هیولایی (کشتی بزرگ با ۱۴۹۸ مسافر در مقابل چشمان او غرق شد) جسوپ را مجبور به ترک شغلش نکرد. اما شرایط به آزمایش قدرت او ادامه داد.
آراِم‌اس تایتانیک (به انگلیسی: RMS Titanic) کشتی بخار بزرگی بود که در ۱۵ آوریل ۱۹۱۲، در هنگام سفر از بندر ساوت‌همپتون، انگلستان به نیویورک، آمریکا به علت برخورد با کوه یخی غرق شد و ۱۵۱۴ نفر از مسافران و خدمهٔ آن جان خود را از دست دادند.
بریتانیک/۱۹۱۶
وقتی جنگ جهانی اول شروع شد، ویولت پرستار کشتی شد. او در کشتی بریتانیک که به یک کشتی بیمارستانی تبدیل شد، شغلی پیدا کرد. چند ماه بعد، بریتانیک توسط یک مین آلمانی منفجر شد. ویولت در آستانه مرگ بود. قایق او زیر پیچ‌ها کشیده شد. ویولت به داخل آب پرید، اما سرش را محکم به بدنه کشتی کوبید. چند سال بعد سردردهای شدید او شروع شد و دکتری که او را معاینه کرد گفت: «این‌ها عواقب ترک در جمجمه است.»
اچ‌ام‌اچ‌اس بریتانیک (به انگلیسی: HMHS Britannic) سومین و بزرگترین کشتی طبقه المپیک وایت استار لاین و خواهر کشتی‌های المپیک و تایتانیک بود که یک بیمارستان سیار برای زخمیان جنگ جهانی اول به‌شمار می‌رفت. در سال ۱۹۱۶ بریتانیک در نزدیکی یونان غرق شد.
بعد چه اتفاقی افتاد
جسوپ برای سومین بار زنده ماند. و دوباره در این حرفه باقی ماند. او تا سال ۱۹۵۰ به عنوان مهماندار کار کرد، سپس بازنشسته شد و شروع به نوشتن خاطرات خود کرد. ویولت به طور مرتب به تلویزیون و رادیو دعوت می‌شد، او بسیار و با کمال میل در مورد اتفاقاتی که تجربه کرد (در درجه اول در مورد تایتانیک) صحبت کرد. «بانوی غرق نشدنی» در سال ۱۹۷۱ با ۸۳ سال زندگی _زندگی طولانی و باورنکردنی_ درگذشت.
