غوطه ور کردن بیسکویت در نوشیدنیهای گرم به ویژه چای و در رتبههای بعد، قهوه یا شیر یک عمل نوستالژیک برای همه ما به حساب میآید. اینکه بیسکویتمان را در نوشیدنی گرم خود ببریم و آنقدر زمانبندی دقیقی داشته باشیم که بیسکویت نرم شود ولی غرق نشود؛ حس غرور و اعتماد به نفس را بارها برای کودک درونمان زنده کرده است. شاید در کودکی هم با این اتفاق دنیا را دست خود دیدهایم هرچند برای لحظاتی کوتاه.
این روش محبوب برای لذت بردن از بیسکویت در بسیاری از کشورها مرسوم است. علم فیزیک هم این اتفاق را اینطور توضیح میدهد که غوطه ور شدن بیسکویت به واسطه ناپیوستگی و کشش سطحی نوشیدنی گرم به صورت مویرگی، مایع را به داخل خلل و فرج خود میکشد و بافت آن را نرم میکند.
اولین بار چه کسی این کار را کرد؟
این عمل برای اولین بار در زمان رومیان باستان گزارش شده است که ویفرهای بدون خمیر سخت را در نوشیدنی خود نرم میکردند. اما روش مرسوم امروزی ریشه در تاریخ نیروی دریایی دارد. در قرن شانزدهم، بیسکویتهایی به نام «هارد تَک» در کشتیهای نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا وجود داشت که آنقدر سخت و سفت بودند که ملوانان بریتانیایی به ناچار آنها را در نوشیدنی خود غوطهور میکردند تا نرم و قابل خوردن شود.
محبوبترین بیسکویتها برای شنا در نوشیدنیها
محبوبترین بیسکویت برای فرو بردن در چای در بریتانیا، برند خوراکیهای میان وعده مک ویتز McVitie’s دایجستیو یا همان ساقه طلایی خودمان است! در ایالات متحده، Oreo پرچمداری میکند و اغلب در شیر غوطهور میشود. در آفریقای جنوبی و هند هم «خاری» یک شیرینی بیسکویتی محبوب برای شناور کردن در چای و قهوه است.
میان مردمان هلند نیز رایج است که استروپ وافلها را روی دهانه استکان چای یا قهوه قرار می دهند و پس از چند دقیقه که کارامل داخلاش ذوب میشود؛ میل کنند.
در استرالیا و نیوزلند هم نوعی بیسکویت زنجبیلی با نام تجاری Arnotts وجود دارد که معمولاً در چای یا قهوه غوطه میخورند.
بیسکویت در چای زدن و آداب و رسوم آن!
قرن نوزدهم و ظهور چای در اوایل دوران ملکه ویکتوریا بود که کشور بریتانیا شروع به تولید بیسکویتهایی به منظور مکملی برای غوطه ور شدن در چای کرد. این یک آداب و رسم بریتانیایی است که بعداً به سراسر جهان صادر شد.
خواه کودکانه باشد خواه بالغانه؛ این کار لذتبخش است!
فرهنگهای مختلف نگرشهای متفاوتی نسبت به غوطهور کردن خوراکی از هر نوع آن در نوشیدنی دارند. از نظر تاریخی در جامعه بریتانیا، زدن بیسکویت در چای به عنوان یک عمل کودکانه یا مختص طبقه کارگر محسوب میشد، ولی ملکه ویکتوریا نیز با عادتی دیرین از دوران جوانی خود از غوطهور شدن بیسکویت در نوشیدنیاش لذت میبرد.
جالب این که در دهه 1930 در ایالات متحده، از این سبک غوطهور کردن، برای رشد فروش دونات و با هدف بازاریابی استفاده شد و البته که اثربخش هم بود.
کشف و شهودها همچنان ادامه دارد…
در سال 2012، هستون بلومنتال (رستوران دار انگلیسی معروف میشلن) در مورد بیسکویتهای شکلاتی که در نوشیدنیها غوطه میخورند؛ تحقیقاتی انجام داد و به این نتیجه رسید که این کار طعم بیسکویت را لذتبخشتر میکند. او میگوید: اگر یک بیسکویت شکلات داشته باشید و شکلات آن با غوطهور شدن در نوشیدنی گرم، کمی آب شود بافتی مخملی و صاف به خود میگیرد که طعم آن را لذیذتر از حالت معمول میکند.
همین حالا برای خودتان یک چای تازه بریزید و بیسکویت خود را در آن به گشت و گذار ببرید و از طعم آن لذت ببرید. نوش جان…