قابل توجه: برای «هیچ‌یک» حق مؤلف بسیار مهم است و از دریچه‌ی قاچاق به هیچ اثری نگاه نمیکند. در نتیجه نویسنده‌ی این یادداشت، فیلم را بر پرده سینما تماشا کرده است.
تا چه اندازه حقیقت را، بی‌کم و کاستی، می‌گوییم و می‌شنویم؟
به تمام برخوردهایمان برگردیم، چقدر انسان‌ها را بر اساس شغلشان، مثبت یا منفی، قضاوت کرده‌ایم؟ چند بار هنگام معرفی خودمان و شغلمان، احساس خشنودی یا خجالت به ما دست داده است؟
«گانگوبای کاتیاوادی» از آن دسته‌ی کم جمعیتِ انسان‌هایی است که منتظر نمانده‌اند شغل یا برچسبی که دارند، سهمی از اعتبار خود را به آن‌ها بدهد؛ بلکه از ارزش خودشان، به پیشه‌شان هم می‌بخشند.
«گانگوبای» در یک خانواده‌ی موفق و شناخته شده در گجرات به دنیا آمد. او از زمان کودکی آرزو داشت بازیگر شود و به همین خاطر، می‌خواست به بمبئی برود. در شانزده سالگی، دلباخته‌ی حسابدار پدرش شد و از آنجا که پدرش او را نمی پذیرفت، با او فرار کرده و به امید یک زندگی نو و خوشبختی، به بمبئی رفت.
آن‌ها ازدواج کردند اما بعدها، همسرش، او را به قیمت پانصد روپیه، به روسپیخانه‌ای در کاماتیپورا فروخت و … .
فیلم، اقتباسی است از کتاب «ملکه‌های مافیای بمبئی»، بر پایه‌ی خاطرات «گانگوبای کاتایوادی» کارگر جنسی که قهرمان حقوق زنان شد.
«یک‌بار که به کاماتیپورا بیایی، دیگر راه بازگشتی نخواهی داشت.»
کاماتیپورا، یکی از بزرگ‌ترین شهرک‌های نور قرمز در آسیاست. داستان هم در کاماتیپورا اتفاق می‌افتد. جایی که «اگر یک بار به آن وارد شوی، دیگر راه بازگشتی نخواهی داشت.»
اما چه کسی رفتن به آنجا را، با میل خود بر می‌گزیند؟ هیچ کس!
کاماتیپورا تقدیری دردآلود و نخواستنی است. جهان برای دختران کاماتیپورا، آنقدر کوچک میشود که دور آن‌ها حلقه می‌زند و راه گریزی باقی نمی‌گذارد. یا در آن غرق می‌شوند و اثری از «من» بودنشان باقی نمی‌ماند، یا در خود غرق می‌شوند و پیوندشان با جهان پاره میشود.
کاماتیپورا، از آن مدل تقدیرهای بدون پایان خوش است.
«گانگوبای» اما، توانایی تغییر این جهان بی‌شکوه به جایی، حتی اندکی، بهتر، را دارد. آن‌چنان که می‌گویند: «ماه در کاماتیپورا هر شب می‌تابد. چراکه گانگو آنجا زندگی می‌کند.»
معیار حقوق تو
گانگوبای تفکر درباره‌ی زنانی را به ما یادآوری می‌کند که در انبوه نفرتی ارثی گمشان کرده‌ایم. قشری که هم از پلیس می‌ترسد، هم از مجرم. هم از خانواده می‌ترسد و هم از غیر خانواده. او ما را وا می‌دارد که دست از مقایسه کشیده و احترام و آزادی را به همه روا بداریم.
او با تغییر قانون اجبار به ماندن، برای کسانی که بدون اختیار شخصی به کاماتیپورا آمده‌اند، تحول عظیمی را به وجود می‌آورد.
وی با کسب حق تحصیل برای کودکانی که در این محله به دنیا آمده‌اند، زندگی افراد بسیاری را دگرگون می‌کند، و تلاش‌هایش برای خلق محیطی با حقوق انسانی برای کسانی که در کاماتیپورا مانده‌اند، تفاوت‌های زیادی را به وجود می‌آورد.
«آلیا بات» در نقش «گانگوبای»، ظرافت و قدرت را در هم می‌آمیزد و شخصیت زنی آسیب‌خورده اما قوی، درد کشیده اما عاشق زندگی را به بهترین شکل روی پرده به تصویر می‌کشد.
ساری سفید او در فیلم، انقلابی که به وجود آورده را چند برابر، رنگی‌تر می‌کند و از او مادری زیبا، برای تمام دختران کاماتیپورا می‌سازد.
«گانگوبای» از همان آغاز اکران در سینما مورد استقبال زیادی قرار گرفت و خیلی زود، به پربازدیدترین فیلم هندی نتفلیکس، تبدیل شد.
«گانگوبای کاتیاوادی» (Gangubai Kathiawadi) فیلمی موفق جنایی و زندگینامه‌ای محصول سال ۲۰۲۲ سینمای هند به کارگردانی، نویسندگی، تهیه‌کننده و تدوین «سانجای لیلا بانسالی» است.
و چقدر عالی که پس از مدتها ساخته تی را میبینیم که از نظر معنا و مفهوم انسانی تحلیل میشود نه فیلمی صرفا بر اساس ساختار کیفیت فیلم برداری و… هرچند انها هم وسایل و ابزار ارزشمندی جهت نمایان ساختن روایت هستند اما توجه اصلی انسان باید در روایت باشد که اینجا این گونه بوده است، تبریک میگویم برای متن و نقد زیبای شما به این فیلم