شواهدی از یک شهر باستانی وسیع در اعماق آمازون اکوادور توسط برایان بوچر ۱۱ فوریه ۲۰۲۲۴ کشف شده است.
استفان رستین باستان‌شناس می‌گوید: «برای بازنگری در کل گذشته بشری آمازون آماده شوید». پس از دو دهه کار میدانی و تحقیق، باستان‌شناس فرانسوی شواهدی از شهری پیچیده را آشکار کرد که حدود ۲۵۰۰ سال پیش در آمازون اکوادور برخاسته و ممکن است خانه ۳۰۰۰۰ نفر بوده باشد. که آن‌ها از ۵۰۰ سال قبل از میلاد در آنجا زندگی می‌کردند. بین سال‌های ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلاد مسیح و سپس به دلایلی که هنوز نامشخص است، این مکان را رها کرده‌اند. این شهر با پوشش گیاهی جنگل پوشیده شد و تا زمانی که یک کشیش محلی در دهه ۱۹۷۰ به آن برخورد کرد، ناشناخته ماند.
یک دره گمشده از شهرها
«رستین» مدیر تحقیقات مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، در گفتگو با بی‌بی‌سی می‌گوید: «این باور نکردنی است. کشف در دره اوپانو در دامنه شرقی رشته کوه آند انجام شد. فرهنگ‌های کیلامانو و اوپانو خانه‌هایی را بر روی سکوهای مرتفعی که در اطراف میدان‌ها قرار داشتند، بنا کردند. رستین نویسنده اصلی مقاله‌ای است که ماه گذشته در سایت Science منتشر شد که یافته های تیمی از باستان شناسان، زمین شناسان و باستان شناسان را نشان می‌دهد.
«یک سیستم متراکم از مراکز شهری ماقبل اسپانیایی در دره اوپانو در آمازون اکوادور، در دامنه‌های شرقی رشته کوه آند پیدا شده است. تجزیه و تحلیل کار میدانی و تشخیص و محدوده نور (LIDAR) یک منظره انسانی با خوشه‌هایی از سکوهای تاریخی، میدان‌ها و خیابان‌ها را نشان می‌دهد که از الگوی خاصی پیروی می‌کنند که با زه‌کشی‌ها و تراس‌های کشاورزی گسترده و همچنین جاده‌های مستقیم گسترده در فواصل زیاد در هم تنیده شده. کاوش‌های باستان‌شناسی این اشغال را از حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد تا ۳۰۰ تا ۶۰۰ پس از میلاد نشان می‌دهد. قابل توجه‌ترین ویژگی چشم‌انداز، سیستم جاده‌ای پیچیده است که بیش از ده‌ها کیلومتر گسترش می‌یابد، مراکز مختلف شهری را به هم متصل و بنابراین یک شبکه در مقیاس منطقه‌ای ایجاد می‌کند. چنین توسعه اولیه گسترده در آمازون بالایی قابل مقایسه با سیستم‌های شهری مشابه مایا است که اخیراً در مکزیک و گواتمالا برجسته شده است.»
شهری پیشرفته در دل تاریخ
این مجموعه شهری، که بیش از ۱۱۵۰۰۰ مایل مربع وسعت داشت، تا حدی با استفاده از فناوری اسکن لیزری معروف به لیدار (تشخیص نور و محدوده) مورد مطالعه قرار گرفت. این مکان میدان‌ها، جاده‌ها، کانال‌ها و مکان‌های تشریفاتی بود. این شهر در منطقه‌ای قابل مقایسه با فلات جیزه مصر است که محل قرارگیری سه هرم و ابوالهول است. رستین آن را از نظر اندازه و مدت زمان سکونت به روم باستان تشبیه می‌کند.
این شهر شامل بیش از ۶۰۰۰ سکوی خاکی است که در یک الگوی هندسی توزیع شده. در حالی که مطالعات قبلی تپه‌ها و بناهای تاریخی را در منطقه توصیف کرده‌اند، این‌ها بسیار بزرگتر و پیچیده‌تر هستند. همچنین در شهر خانه‌های بزرگ با راه‌های مستقیم و عریض بود که در فواصل زیادی امتداد داشت، یکی بیش از ۱۵ مایل امتداد داشت که عریض‌ترین آن‌ها بیش از ۳۰ فوت عرض داشت.
نویسندگان اشاره می‌کنند که زمانی که فاتح اسپانیایی فرانسیسکو دی اورلانا از دیدن شهرهای بزرگ در امتداد سواحل آمازون در سال‌های ۱۵۴۲_۱۵۴۱ گزارش داد، او را «افسانه‌نویس» نامیدند.
در دهه ۱۹۸۰، یافته‌های باستان‌شناسی حاکی از سکونت‌گاه‌های قابل توجه ماقبل اسپانیایی در امتداد رودخانه بود و نشان داد که او حقیقت را می‌گفت. برخلاف سازه‌های باستانی که توسط مایاها یا اینکاها ساخته شده، سازه‌های این شهر تازه کشف‌شده دوچندان پنهان بودند، تا حدی به این دلیل که در اعماق جنگل قرار داشتند و همچنین، همانطور که رستین اشاره می‌کند، آن‌ها از خاک ساخته شده بودند تا سنگ.
