آیا تا به حال یک ژاکت بافتنی را در چرخه خشک کن فرستاده‌اید و آن را به اندازه کسری از اندازه قبلی پیدا کرده‌اید؟ خوب، حتی کوچک‌تر فکر کنید. ژاکت‌های مینیاتوری با جزئیات باورنکردنی آلثا کروم (Althea Crome) در خشک‌کن کوچک نمی‌شود، بلکه در طول صدها ساعت به صورت کوک به دوخت و با مهارتی دقیق ساخته می‌شود.
این هنرمند الیاف اهل ایندیانا، بافتنی را در کالج آغاز کرد و مهارت‌های خود را با مراجعه به مغازه‌های بافندگی اصلاح کرد. کروم مشتاق یادگیری روش‌های جدید بودمانند بسیاری از کسانی که بخشی از جوامع بافتنی هستند. این هنرمند با خوشحالی با مشاوره، دانش و راهنمایی مورد استقبال قرار گرفت. تسلط بر یک تکنیک به معنای حرکت به سمت تکنیک خواسته کروم بود.
با گذشت زمان، او در نهایت خود را در تنگنای ریزبافندگی یافت. برای کروم، چیزی محرک و رهایی بخش در مورد بافتن کوچک وجود داشت. طراحی لباس‌های ریز و توانایی بافتن آن‌ها نسبتاً سریع باعث رضایت آنی می‌شود. همانطور که او به خلق قطعات کوچک و دقیق ادامه داد، تمرین او شروع به تکامل کرد.
«شب پر ستاره»
در مقایسه با ژاکت بافتنی متوسط که حدود چهار تا هشت دوخت در هر اینچ را نگه می‌دارد، کروم به اندازه‌ای بیش از ۸۰ بخیه در هر اینچ دست یافته است که با دقت ابریشم بسیار ظریف را در رنگ‌های مختلف در هم می‌پیچد. این هنرمند بیش از ۷۰ رنگ جداگانه از نخ را برای دستیابی به جلوه.های سایه دقیق ترکیب می‌کند.
کروم از آثار نمادینی مانند «شب پرستاره» ون گوگ، آمفوراهای یونان باستان و قوطی‌های سوپ وارهول الهام گرفته شده است. قبل از شروع هر لباس مینیاتوری، او ابتدا الگوی خود را طراحی می‌کند، سپس با استفاده از سوزن‌های بافندگی ریز که خودش از فولاد جراحی با استحکام کششی بالا ساخته، زیر ذره‌بین با قدرت بالا کار می‌کند.
کروم می گوید: «ما همیشه به هنر دیگران نگاه می کنیم و سعی می کنیم آن را درک کنیم. «با گرفتن آن تصاویر و کار با یک رسانه متفاوت، فقط می‌خواهم بیشتر از چشمانم حفاری کنم. من می‌خواهم با دستانم در آن حفاری کنم.» به این ترتیب، هنرمند به آثاری که بر او تأثیر می‌گذارند نزدیک‌تر می‌شود، قبل از آزمایش مهارت‌های جدید، مدتی به ایده‌ها فکر می‌کند و شکاف بین ایده‌های مفهومی و تجلی فیزیکی را پر می‌کند.
آیا داستان‌ها و هنرمندانی از این دست برای شما اهمیت دارد؟ حتماً در ایران هم از این هنرمندان داریم. از آن‌ها حمایت کنیم؟
