به‌نظر می‌رسد که امروز روز چای است. یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌ها در جهان. با وجود این واقعیت که نوشیدن چای به عنوان یک آیین در چین ظاهر شد، اکنون هر کشوری سنت‌های خاص خود را دارد که با چای مرتبط است. غیر از ما ایرانی‌ها که عاشق نوشیدن چای هستیم، کشورهای دیگری هم رسم و رسوم چای نوشی دارند. مرور کنیم.
چین
در وطن چای، اغلب نه حتی در قوری، بلکه در فنجان‌های مخصوص «گایوان» ساخته شده از شیشه، خاک رس یا چینی دم می‌شود. آن‌ها مانند کاسه‌هایی با درهایی هستند که سوراخ‌هایی برای خروج بخار دارند. با این حال، چای گیوان نوشیده نمی‌شود، بلکه در فنجان نوشیدنی ریخته می‌شود. اعتقاد بر این است که اولین فنجان چای بسیار ضعیف است و طعم واقعی آن پس از ریختن دوم و سوم آب جوش در چای آشکار می‌شود.
هندوستان
هر استاد مراسم چای در هند نسخه مخصوص به خود را از تهیه این نوشیدنی دارد. پایه آن معمولاً شیر و چای آسام است و مواد اضافی شامل شکر یا عسل، دارچین، زنجبیل، انیسون، رازیانه، جوز هندی، میخک، فلفل و گاهی حتی شوید.
ترکیه
در اینجا، مانند خاورمیانه به طور کلی، چای یک عنصر مهم فرهنگ است و همه رویدادهای مهم روز را همراهی می‌کند. مرسوم است که چای سیاه قوی را از لیوان‌های کوچک «آرمودا» بنوشید. شکل گلابی شکل آن‌ها باعث می‌شود چای در قسمت بالایی لیوان سریع‌تر خنک شود و در قسمت پایین آن گرما را برای مدت طولانی‌تری حفظ کند. شکر، شیرینی و میوه‌های خشک همیشه با چای سرو می‌شود.
مراکش
ویژگی اصلی چای محلی این است که بسیار شیرین است. از چای سبز چینی و نعناع خشک یا تازه تهیه می‌شود. زیباترین قسمت مراسم چای در مراکش سرو واقعی چای است: آن را از ارتفاع در یک لیوان می‌ریزند تا در تعامل با هوا، طعم آن شدیدتر شود.
انگلستان
انگلیسی‌ها طرفداران اصلی چای در اروپای غربی هستند. سنت ساعت پنج حتی در اینجا ظاهر شد. نوشیدن چای بین ناهار و شام. در میان انواع چای، ارل گری را ترجیح می‌دهند که با افزودن شیر نوشیده و روی میز ساندویچ، کیک و شیرینی سرو می‌شود.
ژاپن
مردم اینجا روزانه چندین فنجان چای سبز یا زرد می‌نوشند و محبوب‌ترین نوع آن سنچا است. معمولا شکر، شیر یا دسر با چای سرو نمی‌شود. نکته اصلی در هنگام نوشیدن چای ژاپنی کاهش سرعت و تمرکز روی طعم برگ‌های چای است.
