ورزش پدل ترکیبی از ورزش‌های اسکواش و تنیس است که در زمینی به ابعاد ۱۰× ۲۰ متری با تور۱۰ متری که ۸۸ سانتی‌متر ارتفاع دارد انجام می‌شود. این زمین معمولا با دیوارهای شیشه‌ای احاطه شده و بازی بین دو نفر یا بین دو تیم دونفره انجام می‌شود.
تاریخچه ورزش پدل
پیدایش بازی پدل به سال ۱۹۶۹ میلادی بازمی‌گردد. زمانی که آلفونسو دئونلوئه اسپانیایی برای دیدن دوستش انریکو کورکوئه به مکزیک سفر کرده بود برای پایه ریزی این رشته با وی مشورت کرد و در بازگشت به اسپانیا برای نخستین بار زمین بازی پدل را در شهر مارابلا بنا کرد. این ورزش اگرچه امروزه دیگر ورزش نوپایی محسوب نمی‌شود؛ اما در هیچ‌یک از بازی‌های رسمی همچون المپیک و پارا المپیک وارد نشده است.
این ورزش در اسپانیا و چندین کشور در آمریکای لاتین، به ویژه مکزیک، آرژانتین، برزیل، اکوادور، پاناما و شیلی، همچنین در امارات متحده عربی، ایتالیا، قطر، کویت، بحرین، سوئد، پرتغال، آندورا و هلند نسبتاً محبوب است.
امروزه در ایران هم به این ورزش مهیج روی آورده‌اند، ولی برای همه گیری آن به تبلیغات و زمان بیشتری نیاز است. شاید اگر این بازی به عنوان یک ورزش در مسابقات المپیک و پارا المپیک ثبت شود خیلی زود در سرتاسر کشورمان مخاطبان خودش را پیدا می‌کند.
اصول بازی PADEL:
سرویس‌ها: هر دو سرویس اول و دوم باید زیر دست باشند.
امتیاز: روش امتیازدهی مانند تنیس است.
توپ: توپ‌های پدل برای مسابقات رسمی از نظر شکل و رنگ شبیه توپ تنیس هستند. در این بازی می‌توان از توپ‌های تنیس استفاده کرد؛ ولی توصیه نمی‌شود.
راکت پدل: جامد بدون سیم. طبق قانون باید سوراخ‌دار باشد.
دیوارها: دیوارها به عنوان بخشی از بازی است که معمولاً از نوع شیشه‌ای ساخته می‌شوند.
سطوح: سطح 1 برای مبتدی‌ها تا سطح 7 برای حرفه ای‌ها
