در هیچیک میخواهیم از فشن آیکونها حرف بزنیم. ظهور آدری هپبورن برای تبدیل شدن به یک نماد مد و چهرهای محبوب در تاریخ فیلم داستانی جذاب است که استعداد، لطف و همکاریهای منحصر به فرد او را با طراحان تأثیرگذار در هم میآمیزد. زندگی اولیه هپبورن در بلژیک با چالشهای جنگ جهانی دوم ترکیب شد که در او مقاومت و پیچیدگی را در او القا کرد که بعداً در نقشهای بازیگری او درخشید.
موفقیت بزرگ او با نقش اصلی وی در «تعطیلات رومی» (۱۹۵۳) به دست آمد، که برای آن موفق به کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد. این فیلم نه تنها او را به ستاره تبدیل کرد بلکه سبک و ظرافت متمایز او را نیز به نمایش گذاشت. در آن زمان گامین، ظاهر جوانی و حضور کاریزماتیک برای هالیوود جدید بود و مخاطبان او را با طراوت متفاوت دیدند.
بخش مهمی از ظهور آدری بهعنوان یک نماد مد همکاری نزدیک وی با طراح فرانسوی هوبرت د گیوچی بود. آنها ابتدا با هم در فیلم «سابرینا» (۱۹۵۴) با هم کار کردند، جایی که شخصیت هپبورن به یک زن پیشرفته تبدیل میشود. طرحهای Givenchy برای هپبورن فقط لباس نبود بلکه بیانگر شخصیت او، چه روی صفحه و چه از روی صفحه نمایش بود.
مشارکت آنها به مدت دهها سال ادامه یافت. با این که Givenchy برخی از به یاد ماندنیترین ظاهر فیلمهای او را ایجاد کرد، مانند لباس سیاه کوچک نمادین در «صبحانه در تیفانی» (۱۹۶۱).
سبک هپبورن با سادگی، ظرافت و شیک کم.نظیر مشخص میشد که خلاف روندهای شادابتر دهه ۵۰ و ۱۹۶۰ بود. ظاهر او شامل ظرافت باله، شلوار باریک و لباسهای ساده و مجهز بود که بر یک شبح باریک تأکید میکرد. عناصر که امروزه هنوز مد هستند.
فراتر از نقشهای فیلم و سبک شخصی، هپبورن نیز از طریق کار بشردوستانه خود به یک نماد تبدیل و در سالهای بعد به یک سفیر حسن نیت برای یونیسف تبدیل شد. جذابیت ماندگار او نه تنها در حس مد و دستاوردهای فیلم بلکه در دلسوزی و فداکاری او برای کمک به دیگران نهفته است.
به طور کلی، آدری هپبورن به دلیل ترکیبی از استعداد، سبک و انسانیت منحصر به فردش نماد مد شد. او یک فشن آیکون است چهرهای ماندگار در صنایع مد و فیلم.