بعید میدانم شما از هیاهویی که «موچی»، دسر ژاپنی، در این چند ماه اخیر در فضای مجازی به راه انداخته بیخبر باشید.
احتمالاً همین حالا هم جای خودش را در یک وعده عصرانهی شما، یک دسر، یا شاید هم لیست «چیزهایی که حداقل باید یک بار امتحان کنم»تان رزرو یا محکم کرده باشد.
شاید به خاطر بافت به خصوص و مزهی غیر تکراریاش باشد که امروزه موچی را در سراسر جهان، و نه فقط در ژاپن، میشناسند و به یک شیرینی پرطرفدار تبدیل شده است. به طور کلی، موچی از خمیر یک نوع برنج ژاپنی درست میشود و معمولاً با فیلینگهایی مانند بستنی، میوه، و … پر میشود.
در ادامه، نگاه کوتاهی داریم بر تاریخچه ی موچی.
منشاء دقیق موچی هنوز ناشناخته است، اگرچه رسم استفاده از کیک برنج به عنوان بخشی از جشن سال نو در دورهی هیان برپا شد.(دورهی هیان، دورهای در تاریخ ژاپن که در آن دوران تاریخ باستانی به پایان می رسد، و نامش از پایتخت آن دوره، «هی آن کیو» می آید که امروزه «کیوتو » نامیده میشود.)
در هر صورت، امروزه موچی به عنوان یک شیرینی سنتی ژاپنی معرفی میشود.
عدهای هم خاستگاه آن را چین میدانند. اگرچه، خود موچی را غذای سنتی ژاپنی به حساب میآید، اما ریشهی آن را مانتو( یک نوع نان بخارپز در چین) میدانند، که از دریای چین شرقی عبور کرده، و ژاپن، آن را به این صورت تغییر داده و متعلق به خود کرده است.
به هر شکل، انواع مختلفی از این شیرینی یا شیرینیهای شبیه به آن وجود دارد، و آنچه ما امروزه به عنوان موچی ژاپنی میشناسیم، در گذشته مانند یک سنت، در سال نو خورده میشده است.
درست کردن موچی به عنوان یک غذای لذیذ برای استفاده در مجالس مذهبی و ارائه به خدایان آیینهای شینتو توسط اشراف انجام میشده است.( شینتو، به معنی راه خدایان، آیین باستانی ژاپن است.)
ژاپنیها «موچی» را «زندگی» ترجمه میکنند. زندگی برای آنها، به دو مفهوم تقسیم میشود: زمان و قدرت.
در طول هرجشن سال نو، موچی به عنوان نمادی از گذشت سال قبل و همچنین نمادی از قدرت برای ورود به سال آینده خورده میشده.
حالا به سراغ چند فکت جالب دربارهی موچی برویم.
۱. اول از همه، یک خبر خوب!
موچی کالری زیادی را برای بدن فراهم میکند، اما بدون گلوتن و کلسترول!
به همین دلیل است که کشاورزان ژاپنی، معمولا آن را در فصل زمستان میخورند، تا استقامت خود را در هوای سرد و سخت زمستان افزایش دهند.
۲.بعضی از موچیها، مخصوصاً برای یک فصل ساخته میشود. مثلا ساکواموچی، مخصوص فصل بهار است!
۲. خوردن موچی در زمستان بسیار محبوبتر از خوردن آن در سایر فصلهای سال است.
۳. موچی همیشه برای خوردن نیست. از آن، برای تزئین نیز استفاده میکنند. در فرهنگ ژاپنی، یک دکور سنتی برای سال نو وجود دارد که به عنوان «موچی کاگامی »شناخته میشود، که در لغت به معنای کیک برنجی آینه موچی است. این شیء دکوری، با دو موچی گرد و یک دایدای (پرتقال ژاپنی) تزئین میشود.
۴. موچیتسوکی، که یک رویداد سنتی مهم در سال نو ژاپنی است و در پایان سال از ۲۵ تا ۳۸ دسامبر برگزار میشود، چیزی جز کوبیدن برنج برای تهیه موچی نیست.
برای انجام این کار، به حداقل دو نفر با انواع ابزارهای موچی مانند Usu (ملات سنتی)، Usudai (پایه usu) و Kine (پتک چوبی) نیاز است.
برنج موچیگوم قبل از اینکه رویداد موچیتسوکی برگزار شود، یک شب در آب شسته و خیس میشود.
۵. اجرای موچیتسوکی ساده به نظر میرسد، اما در واقعیت، زمان و تلاش زیادی را میطلبد، و برنج باید با ریتمی ثابت کوبیده شود.
اگر یکی از شرکتکنندگان نتواند ریتم را درک کند، ممکن است به بقیه آسیب برساند.
طعم مورد علاقهی شما کدام است؟
معروف شدن و محبوبیت موچی در سرتاسر جهان، باعث شده که طعمهای زیاد و جدیدی از آن تولید شود. حتی مزههای غیر ژاپنی هم به آن اضافه شده و موچی را هرچه بیشتر جهانی کرده است.
در ژاپن، هنوز هم محبوبترین طعم موچی، طعمی ژاپنیست. خمیر لوییای قرمز، مانند بسیاری دیگر از دسرهای ژاپنی، مزهی شیرین و به خصوصی به موچی میدهد که در ژاپن و در بسیاری از نقطههای جهان، پرطرفدارترین طعم آن است.
چینیها موچی چای سبز را بیشتر ترجیح میدهند. چای سبز با تنوع زیادی که دارد، بخشی از فرهنگ چین و ژاپن را تشکیل میدهد و مزههای موچی هم از آن بینصیب نماندهاند.
پرفروشترین موچی در کانادا موچی با طعم توت فرنگی بوده، و آمریکایی ها موچی شکلاتی و وانیلی را ترجیح میدهند.
در هند، اولین قفسهی موچی که خالی میشود، موچی با طعم انبه است.
انبه به تازگی محبوبترین میوهی جهان شناخته شده، و موچی با طعم انبه، راه خوبی برای لذت بردن از آن است!
شاید برایتان جای تعجبی نداشته باشد که ایتالیاییها، موچی با طعم تیرامیسو را بیشتر از باقی طعمها دوست داشته باشند. آنقدر که خودشان میگویند، موچی با طعم تیرامیسو قلبشان را دزدیده است.
موچی با طعم ماچا هم در سراسر دنیا طرفداران خودش را دارد. و بیشتر دوستداران موچی، آن را با فیلینگی از بستنی انتخاب میکنند.