«شهر گنت»، هر سه سال یکبار، با یکی از رنگارنگترین فستیوالهای جهان، در رویا زندگی میکند.
هر بار، هنرمندان و دانشمندان زیادی از کشورهای مختلف، در این جشنواره شرکت میکنند و هنر و علم خود را با رنگ و نور میآمیزند، تا به سؤال «نور چیست» از زاویهی دید خود پاسخ بدهند. بیش از ۱۷۰ سال است که جشنواره گِنت در ماه جولای شادی و انرژی را به سراسر شهر میآورد. این جشنواره آخرینبار در ۱۰-۱۵ نوامبر ۲۰۲۱ برگزار شد. همچنین
آمادهی برگزاری در ۳۱ ژانویه تا ۴ فوریه ۲۰۲۴ است.
کلا هر سال ماههای مختلف برگزار میشه. از نوامبر تا آخر زمستون
ازجمله برنامه ای این جشنواره کنسرتها، فیلمهای انیمیشن برای کودکان و صدها فعالیت سرگرمکنندهی دیگر هستند.
درک دنیا، سرچشمه همهی زندگی و موجی از اطلاعات
برای فیلسوف «ایگناس دیویش» نور بلافاصله روشنگری را به ذهن میآورد. او میگوید: «کسی که سعی میکند بفهمد جهان چگونه کار میکند و در نتیجه تاریکی را از بین میبرد.»
زیست شناس، «متیو شاوکی» نور را منبع حیات میداند: «گیاهان از نور برای تولید غذا استفاده میکنند و اکسیژن تولید میکنند. بدون اکسیژن، زندگی وجود ندارد.» اما دیدن رنگها نیز ضروری است. «تصور کنید اگر دیگر نمیتوانستیم رنگین کمان را ببینیم.»
«پروفسور ناتالی یاچوویچ» میگوید: «برای یک فیزیکدان، نور یک موج الکترومغناطیسی است. این توضیح کوتاه است، زیرا تعریف نور به سادگی منبع اطلاعات است. که حتی میتواند از خیلی دور بیاید، از خورشید یا ستارههای دیگر، حتی از کهکشانهای دیگر.»
در هر فستیوال، سعی بر آن است تا آثاری که در گذشته از آنها استقبال شده، دوباه نمایش داده شود و هر بار، آثار جدیدی نیز اضافه میشود تا به ما نور را از دیدگاههای مختلف معرفی کند و ما این فرصت را داریم که دیدگاه خود را برگزینیم.
فستیوال، که شبها برگزار میشود، از مرکز شهر شروع شده و در طول مسیری پنج کیلومتری آثار هنری را در معرض دید قرار میدهد. سال گذشته، در همان شب افتتاحیه، بالغ بر صد و سیهزار نفر از این آثار دیدن کردند.
در ادامه، چند مورد از کارهای پرطرفدار آخرین فستیوال را میبینیم:
آتش بزرگی که هرگز اتفاق نیفتاد
یکی از برترینهای سال گذشته! آتشسوزی عواقب فاجعهباری دارد و مردم را با شکنندگی میراث فرهنگی ما مواجه میکند. در عین حال، یک فاجعه همچنین، فرصتی برای خلق چیزی جدید ایجاد میکند.
ایدهای دلخراش، اما اگر کلیسای سنت نیکلاس آتش میگرفت چه میشد؟
فستیوال قبلی حدود ساعت هفت عصر آغاز شد. ساعتی که جمعیت زیادی از فعالیتهای روزمره فارغ میشوند و معمولاً با الگویی تکراری، به ادامهی روز یا استراحت میپردازند. اما شروع فستیوال با آتشی در طبقهی فوقانی کلیسای بزرگ شهر، زمانی که کسی توقع آن را نداشت و در حالی که برای بیشتر مردم در هر کجا قابل رؤیت بود، به خاطرهای به یاد ماندنی تبدیل شده است.
موزه ماه/ لوک جرام
ماه کامل بدون توقف
جادو، گرگینه، جاودانگی. همیشه کمی رمز و راز در اطراف ماه وجود دارد. ماه الهام بخش موسیقیدانان و نقاشان است، دانشمندان را مجذوب خود میکند و در داستانهای فرهنگی و همچنین تاریخی و معنوی نقش ایفا میکند. یکی از هنرمندان، با «موزه ماه» خود ما را کمی به ماه نزدیکتر میکند. این ماه چشمگیر قطری کمتر از ۷ متر دارد، وزن آن ۱۴۰ کیلوگرم است و بالای سر شما شناور است، که در اولین سال رونمایی، به عنوان برترین اثر از دید بازدیدکنددگان برگزیده شد.
تونل نور
یکی از آثار برجستهی جشنواره که تقریبا هر سال باز میگردد.
این اثر به ساختمانهای مذهبی چشمگیر در شهر ادای احترام میکند و به شما این امکان را میدهد که به عنوان یک بازدیدکننده در یک تونل نور غرق شوید.
این کار شامل هفتاد و هشت هزار و پانصد و چهل چراغ LED است و شما را مجذوب کلیسای جامعی از نور میکند.
«ایدههای شما روی چطور به نظر آمدن دنیا، اثر میگذارد»
یک ابر که خودتان میتوانید آن را کنترل کنید.
یکی از آثار کوچک اما بسیار مورد توجه! این اثر هنری تعاملی، نماد یک ابر بارانی با ششهزار لامپ است. بهعنوان یک بازدید کننده میتوانید چراغها را با یک سیمکشی روشن و خاموش کنید و باعث میشود اثر هنری دائماً متفاوت به نظر برسد.
توجه به این ابر قابل کنترل به قدری زیاد بود که نسخهی دومی از آن برای گاراژ موزهی هنر معاصر در مسکو ساخته شد.
هنر ژستها
زبان اشاره وقتی در یک اثر هنری قرار میگیرد چگونه به نظر میرسد؟ زینب بیگلری پور، هنرمند ایرانی، حرکات منحصر به فرد کلمات را در «زبان اشاره» مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با استفاده از رنگ فلورسنت و نور سیاه آنها را به دو مجسمه نورانی تبدیل کرد.
غواصی در دریای رنگها
در یک استخر رنگ شیرجه بزنید! رنگها میتوانند انواع احساسات مختلف را برانگیزند. هیچ راهی بهتر از غوطه ور شدن در طیف رنگی عظیم «غواصی در دریای رنگ ها» برای تجربه این موضوع وجود ندارد. ده پروژکتور عظیمالجثه یک پتوی رنگی بزرگ روی زمینی که در وسط آن نشستهاید ایجاد میکنند تا تجربهای فراموش نکردنی را خلق کنند.
در نهایت، باز هم غریبه شدیم
عشق و گذرا بودن آن! این اثر پدیده عشق و زوال آن را به تصویر میکشد.
این اثر به یک ساختمان سادهی کارخانه، چهره و احساس میبخشد. این به همه کمک میکند به یاد داشته باشند که کارخانه توسط مردم اداره میشود.
