دانشگاه، خرید، مهمانی ،محل کار و… شلوار جین عضو جدانشدنی خیلی از تیپ‌های ماست. جین لباسی است که ما همه جا می توانیم آن را بپوشیم و این کار را هم می کنیم. جین برای تمام فصول و سنین است. ساکن همیشگی کمد لباس های هر کسی شلوار و کاپشن جین است، لباسی که نه محدودیت زمان و مکان دارد، نه از سن و جنسیت سر در می آورد.
جین نوعی پارچه ی زبر، ضخیم و راه راه تقریبا شبیه کتان است که پارچه اصلی اش دنیم (denim) نامیده می‌شود، ریشه آن ابتدا از شهر جنوا ایتالیا و بعد از آن نیز فرانسه یافت شده است که اسم امروزی این پارچه ها هم از همان شهرها گرفته شده؛ جین مثل جنوا، دنیم denim یعنی برآمده از نیم یا همان نیمز . جین معمولاً به رنگ آبی است که اولین بار نیروی دریایی از آن برای لباس کارکنان ملوانان کشتی ها استفاده می کرده، در حال حاضر از این نوع پارچه هر لباسی تهیه می شود، اما جین شهرت تاریخی خود را بیشتر مدیون شلوار هایش است.
پدران جین امروزی ما کسانی بودند که همراهشان نوآوری و تحولات عظیم به آمریکا مهاجرت کرد .
لوی، سلطان جین
لوی استراوس (Levi Straus) آلمانی که از نوجوانی به آمریکا رفته بود، به بهانه شهرت و بر سر زبان انداختن نام خانوادگی خود که حرفه شان فروش خشکبار بود و آن زمان تجارت پر رونقی محسوب می‌شد ، به نیویورک رفت و شعبه دیگری از تجارت خانوادگی اش را در شرق آمریکا راه اندازی کرد .
سال ۱۸۷۲ جیکوب دیویس (Jacob Davis) خیاط برای با دوام تر شدن لباس کاری که مشتریان کارگرش هر هفته برایش می آوردند، از پرچ های فلزی و تکه پارچه های دنیم که سفت بودند استفاده می کرد. این روش دیویس برای عمر بیشتر شلوارها در میان مشتریانش به سرعت محبوبیت پیدا کرد. دیویس در فکر ثبت ابداع خود بود ، اما به دلیل مشکل مالی به تنهایی از پسش برنمی آمد، به همین خاطر با مشارکت و سرمایه لوی که دیگر تاجر موفقی شده بود اختراع خود را ثبت کردند و با خرید کارخانه نساجی شروع به تولید اولین شلوار های خود در دو بخش شلوار های آبی و کتان قهوه ای کردند.این شلوارها به خاطر دوام بالا و قیمتی که به طرز شگفت آوری در زمان خود ارزان بود، تبدیل به تجارتی بزرگ برای صاحبانش شد. پس از چند سال لفظ عامیانه لیوایز (Levi’s) که طرفداران به شلوارهای کارخانه لوی می گفتند، تبدیل به نام اصلی و تجاری این برند شد. (در ایران اشتباه به لِویز، لیوایز می گویند)
تولد یک پدیده
در آن سال‌ها بیشترین مشتریان جین، کارگران معادن و مزارع و گاوچران ها (cowboys) بودند، با شروع جنگ جهانی مخصوصا جنگ جهانی دوم شلوار جین بخشی از یونیفرم سربازان آمریکایی شد، اما با ورود به دهه های نیمه دوم قرن بیستم و پایان جنگ جهانی دوم هم زمان که تاریخ حق امتیاز انحصاری چند ده ساله ی کارخانه لوی برای تولید جین تمام شده بود، شرکت های دیگر هم به تولید جین روی آوردند ، اما دیگر خبری از گاوچران ها و کارگران معدن طلا نبود، جین تبدیل شده بود به یک المان خوش تیپی در آمریکا .
پایان جنگ جهانی شروع استقلال‌طلبی نسل جوان پس از جنگ بود؛این استقلال‌طلبی گذشته از افکار و اعتقادات سیاسی و روشنفکری به شدت مد و استایل عامه را تحت تاثیر قرار داده بود .
جوانان و نوجوانان یاغی آمریکایی در پی ساختارشکنی ،دوراز کهنه پرستی و افکار پوسیده، در بین ستاره های موسیقی و سینما به دنبال قهرمان و اسطوره های خود بودند، شلوار جین پای ثابت تیپ های جیمز دین(James Dean) و مارلون براندو (Marlon Brando) محبوبی بود که گفته می‌شود هر نوجوانی آرزو داشته جای او باشد و همچنین ستاره های راک آن روزها مثل الویس پریسلی (Elvis Presley)نقش زیادی در شهرت جین داشتند . همین باعث شد تا جین تبدیل به یکی از محبوب ترین لباس ها شود، حتی هیپی ها (hippies) هم که سبک خاصی در پوشش داشتند، از پر و پا قرص ترین بلو جین پوشان شدند .
جین یا بهتر بگوییم، بلو جینی که دهه ۸۰ قرن ۱۹ متولد شد تا اواخر قرن ۲۰ شکل و شمایل مختلفی بر هم زد. جین های رنگی، جین گلدوزی شده و… ولی محبوب ترین شان کثیف ترینشان بوده و است …
مندرس پوشی
پاره، گازوئیلی، کثیف… این ها مشخصات یک جین ۲۰۰ دلاری دهه ۷۰ است که در دوره و جایگاه خود مبلغ هنگفتی برای یک شلواربود. اولین بار یک بوتیک نیویورکی شلوار جین های پاره و کهنه می فروخت ، این بوتیک هرکدام از شلوارها را بیش از ۱۰ بار می شست تا ظاهر نویش را از دست بدهد، صاحب بوتیک چند نفر را فقط برای شستن و پرداخت شلوارها استخدام کرده بود، اما از سال های ۸۰ تا امروز این کار با کمک تکنولوژی سنگ شویی انجام می گیرد . جین های سنگ شویی یکی از پر فروش ترین کالاهای فروخته شده دنیاست که خود انقلابی در صنعت پوشاک به حساب می‌آید، تیپ های به هم ریخته، پریشان و پاره همین امروز هم استایلی محبوب و خاص است .
لاکچری جین
جین در طی سال ها محبوبیتش از کارگران و گاوچرانان، تا ستاره های راک و بازیگران، تا مردم عادی و جوانان همه جای دنیا پیش رفت ،اما هیچ وقت کلاسیک فشن (Classic Fashion) محسوب نمی‌شد. دنیای برندهای لوکس هم هیچ وقت خود را محدود به جواهرات و اکسسوریز نکردند، بلکه با بقیه لباس و کالاها محصولات لوکس خلق کردند. سواروفسکی ( Swarovski)برند جواهرات و کریستال، شلوار جین هایی با قیمت ۱۰ هزار دلار دارد که روی آن با کریستال و سنگ های قیمتی یا حتی الماس تزیین شده است. این پایان ماجرا نیست، شرکت (dussault apparl) شلوار جین های مردانه ای به نام (trashed denim)به معنی دنیم آشغالی یا دنیمی که به صورت آشغال در آمده ، که تماما با دست دوخته و پرداخته می‌شود، دارد. این شلوارها اینطور که از نامش برمی‌آید، شباهتی به جین های جواهر نشان و پر زرق و برق سواروفسکی ندارد، اما قیمتی چندین برابر آن دارد. ترژد دنیم در مرحله اول مثل یک شلوار جین معمولی دوخته می شود .
اما از دوخت تا فروخته شدنش راه طولانی را پشت سر می گذارد، ترژد دنیم بارها و بارها شسته می شود و بعد از هر بار شستن به آن رنگ می‌زنند که شلوار کهنه دیده شود و در عین حال رنگ بیشتری به بافت پارچه برود، بعد از آن با یاقوت، الماس، طلای زرد و طلای سفید روی شلوار کار می شود. هر شلوار ترژد دنیم قیمتی حدود ۲۵۰ هزار دلار دارد.
پس از سال ها محبوبیت و همه گیر شدن جین لویز دیگر تنها برند جینی نیست، حالا شرکت‌های دیگری هستند که با جین به شهرت رسیدند و هر کدام به تنهایی نام های بزرگی به شمار می‌آیند، مثل …
لی Lee
نیازی به گفتن نیست که نام آشناترین برند جین، حداقل در ایران« لی» است، چون احتمالا اولین مارکی که محصولات جینش به طور عمده به ایران آمد لی بوده ، هنوز هم خیلی‌ها به شلوار یا هر لباس جین دیگر شلوار لی می گویند. لی از ابر برندهای پوشاک غیررسمی (casual wear) آمریکایی است که در سال ۱۸۸۹ توسط هنری دیوید لی ( Henry David Lee) تاسیس شد. لی یکی از شرکت های زیر مجموعه کمپانی vf corporation، بزرگ ترین شرکت پوشاکی دنیا است. اولین تیزر تلویزیونی شلوار جین مربوط به این برند می شد که اتفاق مهمی برای صنعت مد و پوشاک به حساب می‌آید. در این تیزر که به سبک فیلم های وسترن ساخته شده بود، گاوچران ها شلوار جین های لی پوشیده بودند. سال ۱۹۷۰ لی برای اولین بار خط تولید انحصاری جین زنانه را با لیبل Ms.Lee راه انداخت و بعد از آن همین کار را با عنوان لباس جوانان(youth) کرد. پیداست که لی به دنیای جین خدمت های بزرگی کرده، ولی یکی دیگر از فعالیت‌های لی نام گذاری یک روز به عنوان روز جهانی دنیم international denims day است ،این روز در ماه اطلاع رسانی و یاری به بیماری سرطان است که لی در این ماه به عنوان اعضای خیریه فعالیت می کند و از همین روش حدود ۷۵ میلیون دلار برای کمک به بیماری سرطان اهدا کرده است.
رنگلر Wrangler
رنگلر بیشتر به خاطر شلوار جین های مردانه اش شهرت دارد که همیشه اصالت وسترنی خود را حفظ کرده است. این برند آمریکایی هم در سال ۱۹۴۰ تاسیس شده و مثل کمپانی لی متعلق به vf corporationاست.Blue bell موسس رنگلر با کمک خیاط لهستانی ای به نام برنارد لیختنشتین Bernard Lichtenstein که معمولاً برای گاوچران ها خیاطی می کرد و آشنایی زیادی با سبک پوشش آن ها داشت شروع به طراحی اولین جین های رنگلر کردند. اولین تولید عمده رنگلر mwz13 و بعد از آن mwz11 نام داشت که هنوز هم تعدادی از آن ها وجود دارد. پس از آن رنگلر لاین هایش را راه‌اندازی کرد و تولیدش را گسترش داد. یکی دیگر از مدل های معروف رنگلر مثل x20. رنگلر به جز جین لاین اکسسوریز و لوازم جانبی برای طرفداران موسیقی کانتری دارد .
دیزل Diesel
درست است که جین در آمریکا به شکل امروزی خود درآمد و شناخته شد، اما فشن اروپا هرگز از میدان رقابت کناره گیری نمی کند، جین در کشور خود (ایتالیا ) هم جایگاه مهمی داشت. سال ۱۹۷۸ رنزو روسو ( Renzo Rosso) ایتالیایی که برای تولیدی لباسی با نام moltex کار می‌کرد، با قرض گرفتن مبلغی از پدرش توانست ۴۰ درصد از سهام همان تولیدی را بخرد و نامش را به diesel تغییر داد. روسو با سهام خود تجارت شرکت را دستخوش تغییرات کرد و خودش شروع به فروش لباس و البته جین کرد. سال ۱۹۹۱ که دیزل دیگر برند موفقی در زمینه پوشاک جوان بود ویلبرت دس(Wilbert Das) را به عنوان مدیر داخلی استخدام کرد، دس توانست دیزل را از یک برند موفق به یک ابر برند جهانی تبدیل کند. او با وارد شدن به بازار فشن آمریکا و تاسیس اولین شعبه در نیویورک دیزل را یکی از گران ترین برند های جین کرد. دیزل امروز پنج هزارفروشگاه در ۸۰ کشور دنیا دارد .
آرمانی جینز Armani jeans
سال ۱۹۸۱ جورجیو آرمانی (Gorgio Armani) خط تولید جین خود را راه انداخت که به طور انحصاری لباس جین تولید می کند.برند آرمانی تا امروز ۱۵ بوتیک با نام انحصاری آرمانی جینز دارد که البته در آسیا شلوار جین هایش را در فروشگاه های امپوریو Emporio Armani هم به فروش می‌رساند. محبوبیت جین های آرمانی بین جین پوشان به حدی است که آرمانی کافه ای به نام آرمانی جین Armani jeans cafe در میلان دارد، همچنین یک کلاب بسکتبال با همین نام وجود دارد. به جز خود جورجو آرمانی امضای فوتبالیست برزیلی؛ کاکا هم بر روی محصولات این لاین آرمانی دیده می شود .
کلوین کلاین Calvin Klein
شاید این یکی کمتر از چند نام قبلی خود غول جینی محسوب شود، چرا که سی کی ( ck) به خاطر همه محصولاتش معروف است، اما کلوین کلاین هم از عاشقان جین بود و هم از جین پوشان معروف به شمار می‌آید، برندش هم مدیون بلوجین هایش است.
کلوین متولد ۱۹۴۲ محله فقیرنشین نیویورک است، او هم مثل هر طراح آمریکایی دیگری از کودکی علاقه و استعداد خود را نشان داد تا بالاخره در اوایل جوانی خود را به مد اروپا رساند. طبق معمول قدم گذاشتن در پاریس برای کلوین هم شروع دنیای جدیدی بود و پر از تجربه به خانه برگشت. در آمریکا در خانه های مد مختلفی کار کرد و چندین بار در نشریه های تجاری و مد از کارهایش یتایش شد، اما بالاخره در سال ۱۹۶۷ با پولی که از یکی از دوستانش قرض کرده بود و شراکت یکی دیگر از دوستانش به نام بری شوارتز شرکت خود را تاسیس کرد، سال ۱۹۶۸ کمپانی بزرگ کلوین کلاین شروع به کار کرد . درست است که وقتی کلوین پا به دنیای پر رقابت فشن گذاشت، جین امتحان خود را پس داده بود، اما او با مدنظر قرار دادن سلیقه روز و خلاقیت خود، مجموعه ای کاملاً کلوینی به بازار جین ارائه داد. به شهرت رسیدن و میلیونر شدن کلوین کلاین توسط جین هایش امکان پذیر شد. بوتیک ها و نمایندگی های انحصاری Ck jeans به غیر از ایالات متحده در سرتاسر دنیا مثل بریتانیا، آلمان، برزیل، ایتالیا و… وجود دارد .
