یادداشت‌هایی درباره هفته‌های مد و نمایش‌هایی که برگزار شده را بخوانیم. موافق هستید؟
تیم گوچی در این فصل نشان داد که چگونه می‌توان یک مورد جالب از کدهای خود را انجام داد، که برای Sabato کافی نبود. اما این مجموعه دیدنی ظاهر شد.
در مبارزات ناگفته دو خواهر پراد، این بار میو میو پیروز شد. این مجموعه جسورانه‌تر و کامل‌تر بود که فاقد پرادا بود.
از میان نخستین‌ها، ما جولیان کلوزنر را در دروس ون نوتن دوست داشتیم که توانست با صلاحیت زیبایی‌شناسی خالق این برند را ادامه دهد و آن را با دید خود ترکیب کند.
یک مجموعه خوب همچنین با سارا بارتون در Givenchy منتشر شد که به طور کامل انتظارات طرفداران برند را از او برآورده می‌کرد.
حیدر آکرمن که نتوانست روح تام فورد را به تریبون برگرداند. از شکست‌های فصل محسوب می‌شود.
یک حرکت جالب در Loewe انجام شد و مجموعه جدیدی از جاناتان اندرسون را نه در راهپیمایی بلکه در قالب نمایشگاه نشان داد. این کار بسیار لطیف و واقعاً حرفه‌ای بود، زیرا لباس در خط مقدم بود، نه شخصیت طراح.
آلساندرو میشل برای دهه ۷۰ـ۶۰در والنتینو ، دلتنگی را متوقف نمی‌کند و کدهای برند را بازنویسی کرده و از بایگانی‌ها الهام می‌گیرد.
یکی دیگر از محبوب‌ترین‌ها Schiaparelli بود. دانیل رزبری با بالا بردن نوار مجموعه‌های به پایان رسیده به سطح لباس با جزئیات جالب بسیاری فصل قدرتمندی را نشان داد. نبوغ که توانست نه تنها خانه Schiaparelli را احیا کند، بلکه با صلاحیت میراث خود را نیز ادامه می‌دهد.
