اگر در میان نام استان‌های شمالی ایران زمین یک «گلستان» دیده نمی‌شد؛ حتماً یک جای کار می‌لنگید؛ با آن طبیعت و آن آب و هوا، با آن سبزینگی و زیبایی‌های کم مثال، چه کلمه‌ای کامل‌تر از معنای همین تک‌واژه برای وصف آن منطقه و نیز خود این استان؟!

استان گلستان یکی از استان‌های شمالی ایران است که تا سال 1376 بخشی از استان مازندران بود و از آن پس به عنوان استانی مستقل شناخته و مرکزیت آن نیز شهر کهن و دیرآشنای «گرگان» انتخاب شد. استان گلستان با 14 شهرستان از شمال به کشور ترکمنستان (دارای ۴۳۸ کیلومتر مرز خشکی و ۹۰ کیلومتر مرز آبی) از جنوب به استان سمنان، از شرق به استان خراسان شمالی و از غرب به استان مازندران و دریای خزر، منحصر می‌شود.این استان در منطقه 1 کشوری قرار دارد.

این استان را به عنوان بزرگترین زیستگاه گونه‌های جانوری ایران می‌شناسیم. علاوه بر تعداد زیادی پلنگ، خرس سیاه، روباه ترکمنی و… که در آن زندگی می‌کنند؛ شاپرکی به نام «شاپرک گلستانی» نیز که بومی این منطقه است همواره مورد توجه و اشاره قرار دارد.

• مساحت: 20,367کیلومتر مربع
• جمعیت: بالغ بر 1 میلیون نفر
• مرکز استان: گرگان
• محصولات استان: اسب ترکمن، پنبه، آفتابگردان و…
• دین: اکثریت مردم این استان اسلام و مذهب شیعه دارند.